Στενές επαφές μέρος 2ο : Οι κύκλοι

Το old-fashion ποτήρι με sheridan's και πάγο που έχω εδώ και ώρα απέναντι μου αισθάνεται παραμελημένο. Νιώθω την γλυκιά γεύση του στα χείλια μου. Ακούω τον πάγο να σπάει κάτω απο τα δόντια μου. Πρέπει να γράψω. Κάθε μου λέξη έχει μια πόρτα, ανοίγει και βλέπω νέες εικόνες. Νεες πόρτες. Τι να υπάρχει από πίσω, και αν υπάρχει, μήπως θα ήταν καλύτερα να γυρίσω το κλειδί προς τα αριστερά, και να το σπάσω μέσα στην κλειδαριά; Χρόνο.. δεν έχω χρόνο.. θα ξανάρθουν.. πρέπει να γράψω.. να αποτυπώσω αυτό που σκέφτομαι στο χαρτί..
μάλλον όχι.. να το μετατρέψω.. αν το αποτυπώσω δεν θα το καταλάβει ποτέ κανείς.. μια γουλιά ακόμα.. Άρχισα να ανεβαίνω. Δεν ξέρω σίγουρα αν όντως ανέβαινα ή αν αυτο με πλησίαζε, το φώς έλαμπε ολοένα και πιο δυνατά, χωρίς να με τυφλώνει. Ήμουν στην αγκαλιά της μάνας μου,
θήλαζα το φώς μέσα μου, για έναν αφύσικο λόγο δεν ένιωθα φόβο, ήθελα απλά να κοιμηθώ. Όχι τώρα.. Καλώς σας βρήκα..
Ένα άγγιγμα στο μέτωπο.. να ανοίξω τα μάτια μου; Να το παίξω κοιμισμένος; Τι θα μου κάνουν αν δουν οτι ξύπνησα; Τι μου έχουν ήδη κάνει; Είναι τάχα όμορφοι, έστω ανθρωπόμορφοι ή η θέα τους θα με κάνει να χάσω τα λίγα λογικά που μου απέμειναν; Γιατί είναι εδώ; Θα το παίξω κοιμισμένος. Αν κάτσω ακίνητος με κλειστά τα μάτια τότε ίσως και να..
"Δες"
Κοιμάμαι κοιμάμαι κοιμάμαι κοιμάμαι κοιμάμαι κοιμάμαι κοιμ..
"Τα εγκεφαλικά σου κύμματα δείχνουν το αντίθετο."
Όχι, κοιμάμαι. Είναι όνειρο. Είσαι όνειρο.
"Τί είναι όνειρο;"
Η σκέψη του υποσυνείδητου, όταν το μυαλό κοιμάται.
"Εσύ δεν κοιμάσαι. Άνοιξε τα μάτια σου λοιπόν"
Φοβάμαι.
"Πρωτόγονο συναίσθημα.Τι;"
Εσένα. Αυτά που θα μου κάνεις.
"Τι θα σου κάνω;"
Εξετάσεις. Τι κάνετε συνήθως; Πειράματα. Μας παρακολουθείτε.
"Σας μελετάμε."
Παίρνετε γενετικό υλικό από τους ανθρώπους, και φτιάχνετε υβρίδια.
"Προσπαθούμε να βρούμε τι κάναμε λάθος" .. η φωνή του για πρώτη φόρα χρωματίστηκε. "Άνοιξε τα μάτια σου. Το σώμα και το μυαλό σου είναι ασφαλή."
Μας κρατάτε παρά τη θέλησή μας.
"Μπορώ να σε μεταφέρω σε ένα παράλληλο σύμπαν και το αυτό παρόν δεν θα έχει συμβεί ποτέ."
Και τι θα γίνει τότε;
"Θα βλέπεις τον δορυφόρο του πλανήτη σας - φεγγάρι δεν το λέτε;- μέχρι να κοιμηθείς."
Και.. όλα αυτά;
"Όλα;"
Το φώς.. εσύ.. η Επαφή..
"Αυτά δεν είναι όλα. Οι γήινοι βλέπετε μόνο αυτό που μπορείτε να δείτε. Πολλές φορές ούτε και αυτό."
Έχω διαβάσει. Ξέρω για σας. Τόσες μαρτυρίες..
"Από γήινους που σαν εσένα, δεν άνοιγαν τα μάτια τους."
Και οι Ίνκας; Οι Μάγια; Οι Αζτέκοι; Οι Αιγύπτιοι;
"Οι μόνοι που θέλησαν να δούνε."
Εξαφανίστηκαν όμως..
"Όπως θα γίνει και με σας. Φαντάσου την ζωή σαν ένα μολύβι πάνω σε χαρτί. Κάθε πολιτισμός γράφει τον δικό του κύκλο πάνω στο χαρτί. Οτιδήποτε συμβαίνει στον πολιτισμό αυτό, αποτυπώνεται πάνω στην γραμμή του κύκλου. Κάποτε ο κύκλος πρέπει να κλείσει, αλλά το παρελθόν μένει εκεί, γνώση για την εξέλιξη του επόμενου κύκλου, ο οποίος πρέπει να περάσει μέσα από τον προηγούμενο. Με αρκετά νοήμονα όντα, υπάρχει ένα παράδοξο. Ο νέος κύκλος χαράσσεται πάνω στον παλιό, σβήνοντας κάθε παλαιότερη γνώση, και κάθε πιθανότητα εξέλιξης. Το αντίθετο μάλιστα..
καταστρέφει το χαρτί."
Και τι συμβαίνει στο τέλος;
"Εγώ."