Η ιπτάμενη αηδία

Όλα άρχισαν με ένα Α.Τ.Ι.Σ..

μα,τι είναι το Α.Τ.Ι.Σ ?Αναρωτιέται εύλογα ο μέσος ανυποψίαστος αναγνώστης.Α.Τ.Ι.Σ λοιπόν,είναι για τους μυημένους,το Αγνώστης Ταυτότητος Ιπτάμενο Σάντουιτς.Στην κατηγορία αυτήν υπάγονται όλα τα φαγώσιμα εκτελούντα ελλειπτική τροχιά πέφτοντας απο ύψος Χ, με αρχική ταχύτητα,βαλλόμενα από ανθρώπινο χέρι, τα οποία περικλείονται απο μπαγιάτικο ψωμί με συντηριτικά,ή πίτες τόσο λαδομένες,που οι γιατροί μπροστά τους φαντάζουν σαν πόρτα που πάει να κλείσει και σπάνε 10 καθρεύτες από το τρίξιμο.70 χρόνια γρουσουζιά μπάμ-μπάμ λοιπόν.Στο θέμα μας όμως,γιατι ξεφύγαμε..

με εναν υπόκωφο γδούπο,το Α.Τ.Ι.Σ προσγειώθηκε στο ιδρωμένο κεφάλι του Α` Πιτοτυλιχτη,ανοίγοντας στα 2 και έλουσε την γκαρσόνα Β` με κέτσαπ και μουστάρδα.Την αμήχανη σιωπή που ακολούθησε,έσπασε η οργισμένη φωνή ενός πελάτη : "ΣΤΟ ΕΙΠΑ ΜΩΡΗ,ΝΑ ΜΗ ΒΑΛΕΙΣ ΚΡΟΜΜΥΔΙΑ,ΜΟΥ ΦΕΡΝΟΥΝ ΚΑΟΥΡΕΣ".
-
pause
-
Ξύπνησαν επιτέλους οι καταναλωτές junk food?Αποφάσισαν να πουνε το βροντερό "ΟΧΙ" στις λάθος παραγγελείες?Το παραπάνω σκηνικό είναι προιόν (αρρωστιμένης?) φαντασίας,αλλά η αλήθεια είναι ότι όλοι λίγο πολύ,έχουμε σκεφτεί να φορέσουμε την πίτσα καπέλο στον delivery,μαζί με τα σκορδόψωμα,απλά και μόνο επειδή έχει πιπεριά που δεν παραγγείλαμε.Έχει τύχει σε μένα,και σίγουρα έχει τύχει και σε σας.Επομένως οι λάθος παραγγελείες αποτελούν κοινονικό φαινόμενο επειδή επιρρεάζουν μεγάλο μέρος του πληθυσμού,και μάλιστα σε μεγάλη έκταση (Πανελλαδικά).
-
unpause
Καλησπέρα,θέλω ένα σαντουιτς ψημένο,γύρο-φέτα-πατάτες-κέτσαπ-μουστάρδα,και ΜΗΝ βάλεις αλάτι,λες στον βαρεμένο από την ρουτίνα και την ζέστη της ψησταριάς υπάλληλο.
-okay,λέει αυτός και ετοιμάζει.πρώτα η φέτα,μετά ο γύρος..είναι η ιερή στιγμή που θα βάλει το dressing,δίνοντας λόγο υπαρξής και γεύση σάπιας αλεσμένης ντομάτας στο σάντουιτς.Ο τυπάς όμως θέλει μερίδιο από τα 15 Minytes of fame που του αναλογούν,στην ιστορία μας.
-Φίλε,να βάλω κέτσαπ-μουστάρδα ή μουστάρδα-κέτσαπ? σε ρωτάει με πονηρό χαμόγελο.
-Όπως θέλεις,του λες,δείχνοντας του πως δεν έχεις όρεξη για Σεφέρλικό χιούμορ.
Γελάει με το χαβαλέ του ο υπάλληλος.Τον φαντάζεσαι με έντονα μάυρο μακιγιάζ και datsun να λέει : Ά-χα! ΚΑΛΟ ΕΕΕΕΕΕ? και γελάς και σύ με την ιδέα.Χαίρεται και ο άνθρωπος που δεν του την είπες,μιας και το συγκεκριμένο αστείο στο έχει πει άλλες 50 φορές,μάλιστα μια φορά του είπες,"άκυρο,βάλε μαγιονέζα",και μετά σε έπιασε ένα κόψιμο απ τα λίγα.Θυμάσαι τον βιβλικό διάλογο με τον αδερφό σου..
-Λάζαρε,βγές έξω ρε (έχεις κατασκηνώσει εκει μέσα)
-ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥΥΥΥΥΥΥ (πιάνοντας την κοιλιά σου και αδειάζοντας για μια ακόμα φορα το περιεχόμενο της στη λεκάνη)

Είσαι εντάξει φίλε μου,να βάλω κάτι άλλο?Εσύ σταματάς την σύνδεση με το παρελθον και διαπιστώνεις ότι εκτελεί παλινδρομικές κινήσεις με την αλατιέρα πάνω απ το σάντουιτς.
Το χλωριούχο Νάτριο σου στέλνει χαιρετίσματα μέσω των λευκών κρυστάλλων του,που κολυμπάνε πλέον στην κέτσαπ.
Για μία ακόμα φορά,η δράση τύπου Α.Τ.Ι.Σ θα έρθει στο μυαλό σου,την επεξεργάζεσαι καλά,αλλά αποφασίζεις ότι η ιστορία πρέπει να έχει happy end.