Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2008

Παιχνίδια ρόλων


Ίσια η πλάτη,χαλαροί οι ώμοι.Η καμπούρα στην γλώσσα του σώματος υποδηλώνει σκοτούρες,
στεναχώριες,κακή ζωή.Η και την μη-ύπαρξη αυτής.Οι σφιγμένοι ώμοι είναι ανασφάλεια και άγχος.Ποτέ μην διασταυρώνετε χέρια-πόδια μεταξύ τους,είναι σημάδι ότι είσαι "κλειστός" ,άρα το HB δεν θα σου ανοιχτεί.Μην σκύβετε ποτέ μπροστά για να της μιλήσετε.Να την κοιτάτε στα μάτια ,και τα πόδια σας να πατάνε στο έδαφος σαν να έχουν ριζώσει.Να της μιλάτε αργά δυνατά και σταθερά.Αν δεν βγαίνει νόημα από αυτά που λέτε,σημαίνει επίσης ανασφάλεια.Σε παρέα, αποφεύγετε τις περριτές κινήσεις.Όσο λιγότερες,τόσο μεγαλύτερο κοινωνικό status θεωρείται ότι έχετε,και άρα περισσότερες πιθανότητες.Αράζε,μην ξαπλώνεις όμως.Και άλλα πολλά.Η γλώσσα του σώματος είναι πιο σημαντική από τον ομώνυμο γλιστερό μυ που έχουμε μέσα στο στόμα μας,ενίοτε λερωμένο με καφέ.Και όπως λέει ένας φίλος.. "και μυστήριο Φώτη.. πολύ μυστήριο.. " .. Και ξέρετε κάτι; Στην αρχή δεν το πίστευα.Μάλλον, ναι, με πιάναν τα γέλια κάθε φορά που προσάρμοζα την στάση του σώματος μου ,εκτός σπιτιού!
Άγραφοι κανόνες ενός παιχνιδιού πιό αρχαίου από το σκάκι μεν, αλλά το οποίο απαιτεί μεγαλύτερη συγκέντρωση και ανάπτυξη στρατηγικών "ανοιγμάτων". Ναι,είναι πραγματικά σαν το σκάκι..αμφίδρομα.Γιατί όμως; To "Κυνήγι" ,γίνεται υποσυνείδητα ή συνείδητα; Ή μήπως και τα δύο;
"Women are like the Aldor and the Scryers.You must perform tasks to gain reputation with them,but it's easier if you just buy them the things they want." ,όπως θα έλεγε ένας μυημένος στο World of Warcraft. Μύθος αγαπητοί! Δεν το λέω εγώ.. μιλάνε τα γεγονότα.. Όσοι έχετε παίξει το Leisure Suit Larry, με τον φοιτητάκο του ενός μέτρου κ ενός milko ,να προσπαθεί να ρίξει γκόμενες με 3πλάσιο ύψος από αυτόν,και μάλιστα γκόμενες που in real life πολιορκούνται από όσους άντρες περάσουν από το οπτικό πεδίο των.Πώς; Χρησιμοποιώντας εκφραστικά τεχνάσματα ,humour και ισχυρό body language.Και ανάλογα με τις απαντήσεις που έδινες, ως Larry ,βρισκόσουν σε καλό ή όχι καλό δρόμο.Παιχνίδι είπαμε; Κρίμα μερικά πράγματα να τα μαθαίνουμε a posteriori..
Και τώρα έρχεται η βασική μου ένσταση. Cool,μα πού έχουν πάει οι έννοιες "ειλικρίνια" και "σεβασμός" ; Υπάρχει τίποτα πιο άμεσο ,και πιο όμορφο ,από το να είσαι αληθινός ,να εκφράζεσαι όπως θέλεις ,και υπάρχει τίποτα πιο άσχημο από το να παρουσιάζεις ένα διαφορετικό "είναι" ; Γιατί πρέπει οι άνθρωποι να υποδύονται ρόλους σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητάς τους ,και αν πρέπει ,για την επιβίωση και μόνο ,γιατί και εδώ;
Είμαι εγώ και σε όποιον αρέσει.Οι ανθρώπινες σχέσεις ,δεν είναι Role Playing Games